In gutture tuo sit tuba
quasi aquila super domum Domini,
pro eo quod transgressi sunt fœdus meum,
et legem meam prævaricati sunt.

Me invocabunt: Deus meus,
cognovimus te Israël.

Projecit Israël bonum:
inimicus persequetur eum.

Ipsi regnaverunt, et non ex me;
principes exstiterunt, et non cognovi:
argentum suum et aurum suum fecerunt sibi idola,
ut interirent.

Projectus est vitulus tuus, Samaria;
iratus est furor meus in eos.
Usquequo non poterunt emundari?

Quia ex Israël et ipse est:
artifex fecit illum, et non est deus;
quoniam in aranearum telas erit vitulus Samariæ.

Quia ventum seminabunt,
et turbinem metent:
culmus stans non est in eo;
germen non faciet farinam:
quod etsi fecerit, alieni comedent eam.

Devoratus est Israël;
nunc factus est in nationibus quasi vas immundum.

Quia ipsi ascenderunt ad Assur,
onager solitarius sibi;
Ephraim munera dederunt amatoribus.

Sed et cum mercede conduxerint nationes,
nunc congregabo eos,
et quiescent paulisper ab onere regis et principum.

Quia multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum;
factæ sunt ei aræ in delictum.

Scribam ei multiplices leges meas,
quæ velut alienæ computatæ sunt.

Hostias offerent,
immolabunt carnes et comedent,
et Dominus non suscipiet eas:
nunc recordabitur iniquitatis eorum,
et visitabit peccata eorum:
ipsi in Ægyptum convertentur.

Et oblitus est Israël factoris sui,
et ædificavit delubra;
et Judas multiplicavit urbes munitas;
et mittam ignem in civitates ejus,
et devorabit ædes illius.