Biblia Sacra Vulgata
Prophetia Isaiæ
|
Capitulum 48
|
1
Audite hæc, domus Jacob,
qui vocamini nomine Israël,
et de aquis Juda existis;
qui juratis in nomine Domini,
et Dei Israël recordamini
non in veritate neque in justitia.
2
De civitate enim sancta vocati sunt,
et super Deum Israël constabiliti sunt:
Dominus exercituum nomen ejus.
3
Priora ex tunc annuntiavi,
et ex ore meo exierunt, et audita feci ea:
repente operatus sum, et venerunt.
4
Scivi enim quia durus es tu,
et nervus ferreus cervix tua,
et frons tua ærea.
5
Prædixi tibi ex tunc;
antequam venirent, indicavi tibi,
ne forte diceres: Idola mea fecerunt hæc,
et sculptilia mea et conflatilia mandaverunt ista.
6
Quæ audisti, vide omnia;
vos autem, num annuntiastis?
Audita feci tibi nova ex tunc,
et conservata sunt quæ nescis.
7
Nunc creata sunt et non ex tunc;
et ante diem, et non audisti ea,
ne forte dicas: Ecce ego cognovi ea.
8
Neque audisti, neque cognovisti,
neque ex tunc aperta est auris tua:
scio enim quia prævaricans prævaricaberis,
et transgressorem ex utero vocavi te.
9
Propter nomen meum longe faciam furorem meum,
et laude mea infrenabo te,
ne intereas.
10
Ecce excoxi te, sed non quasi argentum;
elegi te in camino paupertatis.
11
Propter me, propter me faciam,
ut non blasphemer;
et gloriam meam alteri non dabo.
12
Audi me, Jacob,
et Israël, quem ego voco:
ego ipse, ego primus,
et ego novissimus.
13
Manus quoque mea fundavit terram,
et dextera mea mensa est cælos;
ego vocabo eos,
et stabunt simul.
14
Congregamini, omnes vos, et audite:
quis de eis annuntiavit hæc?
Dominus dilexit eum, faciet voluntatem suam in Babylone,
et brachium suum in Chaldæis.
15
Ego, ego locutus sum, et vocavi eum;
adduxi eum, et directa est via ejus.
16
Accedite ad me et audite hoc:
non a principio in abscondito locutus sum:
ex tempore antequam fieret, ibi eram:
et nunc Dominus Deus misit me,
et spiritus ejus.
17
Hæc dicit Dominus, redemptor tuus,
Sanctus Israël:
Ego Dominus Deus tuus,
docens te utilia,
gubernans te in via qua ambulas.
18
Utinam attendisses mandata mea:
facta fuisset sicut flumen pax tua,
et justitia tua sicut gurgites maris:
19
et fuisset quasi arena semen tuum,
et stirps uteri tui ut lapilli ejus;
non interisset et non fuisset attritum
nomen ejus a facie mea.
20
Egredimini de Babylone, fugite a Chaldæis,
in voce exsultationis annuntiate:
auditum facite hoc,
et efferte illud usque ad extrema terræ.
Dicite: Redemit Dominus
servum suum Jacob.
21
Non sitierunt in deserto, cum educeret eos:
aquam de petra produxit eis,
et scidit petram, et fluxerunt aquæ.
22
Non est pax impiis, dicit Dominus.