Domine, Deus meus es tu;
exaltabo te, et confitebor nomini tuo:
quoniam fecisti mirabilia,
cogitationes antiquas fideles. Amen.

Quia posuisti civitatem in tumulum,
urbem fortem in ruinam, domum alienorum:
ut non sit civitas,
et in sempiternum non ædificetur.

Super hoc laudabit te populus fortis;
civitas gentium robustarum timebit te:

quia factus es fortitudo pauperi,
fortitudo egeno in tribulatione sua,
spes a turbine,
umbraculum ab æstu;
spiritus enim robustorum
quasi turbo impellens parietem.

Sicut æstus in siti,
tumultum alienorum humiliabis;
et quasi calore sub nube torrente,
propaginem fortium marcescere facies.

Et faciet Dominus exercituum
omnibus populis in monte hoc
convivium pinguium,
convivium vindemiæ,
pinguium medullatorum,
vindemiæ defæcatæ.

Et præcipitabit in monte isto
faciem vinculi colligati super omnes populos,
et telam quam orditus est super omnes nationes.

Præcipitabit mortem in sempiternum;
et auferet Dominus Deus
lacrimam ab omni facie,
et opprobrium populi sui auferet
de universa terra:
quia Dominus locutus est.

Et dicet in die illa:
Ecce Deus noster iste;
exspectavimus eum, et salvabit nos;
iste Dominus, sustinuimus eum:
exsultabimus, et lætabimur in salutari ejus.

Quia requiescet manus Domini
in monte isto;
et triturabitur Moab sub eo,
sicuti teruntur paleæ in plaustro.

Et extendet manus suas sub eo
sicut extendit natans ad natandum;
et humiliabit gloriam ejus
cum allisione manuum ejus.

Et munimenta sublimium murorum tuorum
concident, et humiliabuntur,
et detrahentur in terram usque ad pulverem.