Biblia Sacra Vulgata
Prophetia Isaiæ
|
Capitulum 46
|
1
Confractus est Bel, contritus est Nabo;
facta sunt simulacra eorum bestiis et jumentis,
onera vestra gravi pondere
usque ad lassitudinem.
facta sunt simulacra eorum bestiis et jumentis,
onera vestra gravi pondere
usque ad lassitudinem.
2
Contabuerunt, et contrita sunt simul;
non potuerunt salvare portantem,
et anima eorum in captivitatem ibit.
non potuerunt salvare portantem,
et anima eorum in captivitatem ibit.
3
Audite me, domus Jacob,
et omne residuum domus Israël;
qui portamini a meo utero,
qui gestamini a mea vulva.
et omne residuum domus Israël;
qui portamini a meo utero,
qui gestamini a mea vulva.
4
Usque ad senectam ego ipse,
et usque ad canos ego portabo;
ego feci, et ego feram;
ego portabo, et salvabo.
et usque ad canos ego portabo;
ego feci, et ego feram;
ego portabo, et salvabo.
5
Cui assimilastis me, et adæquastis,
et comparastis me, et fecistis similem?
et comparastis me, et fecistis similem?
6
Qui confertis aurum de sacculo,
et argentum statera ponderatis,
conducentes aurificem ut faciat deum,
et procidunt, et adorant.
et argentum statera ponderatis,
conducentes aurificem ut faciat deum,
et procidunt, et adorant.
7
Portant illum in humeris gestantes,
et ponentes in loco suo,
et stabit, ac de loco suo non movebitur:
sed et cum clamaverint ad eum, non audiet;
de tribulatione non salvabit eos.
et ponentes in loco suo,
et stabit, ac de loco suo non movebitur:
sed et cum clamaverint ad eum, non audiet;
de tribulatione non salvabit eos.
8
Mementote istud, et confundamini;
redite, prævaricatores, ad cor.
redite, prævaricatores, ad cor.
9
Recordamini prioris sæculi,
quoniam ego sum Deus, et non est ultra deus,
nec est similis mei.
quoniam ego sum Deus, et non est ultra deus,
nec est similis mei.
10
Annuntians ab exordio novissimum,
et ab initio quæ necdum facta sunt,
dicens: Consilium meum stabit,
et omnis voluntas mea fiet.
et ab initio quæ necdum facta sunt,
dicens: Consilium meum stabit,
et omnis voluntas mea fiet.
11
Vocans ab oriente avem,
et de terra longinqua virum voluntatis meæ:
et locutus sum, et adducam illud;
creavi et faciam illud.
et de terra longinqua virum voluntatis meæ:
et locutus sum, et adducam illud;
creavi et faciam illud.
12
Audite me, duro corde,
qui longe estis a justitia.
qui longe estis a justitia.
13
Prope feci justitiam meam, non elongabitur,
et salus mea non morabitur.
Dabo in Sion salutem,
et in Israël gloriam meam.
et salus mea non morabitur.
Dabo in Sion salutem,
et in Israël gloriam meam.