Biblia Sacra Vulgata
Prophetia Jeremiæ
|
Capitulum 7
|
1
Verbum quod factum est ad Jeremiam a Domino, dicens:
2
Sta in porta domus Domini, et prædica ibi verbum istud, et dic:
Audite verbum Domini, omnis Juda,
qui ingredimini per portas has ut adoretis Dominum.
Audite verbum Domini, omnis Juda,
qui ingredimini per portas has ut adoretis Dominum.
3
Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël:
Bonas facite vias vestras, et studia vestra,
et habitabo vobiscum in loco isto.
Bonas facite vias vestras, et studia vestra,
et habitabo vobiscum in loco isto.
4
Nolite confidere in verbis mendacii, dicentes:
Templum Domini, templum Domini, templum Domini est!
Templum Domini, templum Domini, templum Domini est!
5
Quoniam si bene direxeritis vias vestras, et studia vestra;
si feceritis judicium inter virum et proximum ejus;
si feceritis judicium inter virum et proximum ejus;
6
advenæ, et pupillo, et viduæ non feceritis calumniam,
nec sanguinem innocentem effuderitis in loco hoc,
et post deos alienos non ambulaveritis in malum vobismetipsis:
nec sanguinem innocentem effuderitis in loco hoc,
et post deos alienos non ambulaveritis in malum vobismetipsis:
7
habitabo vobiscum in loco isto,
in terra quam dedi patribus vestris a sæculo et usque in sæculum.
in terra quam dedi patribus vestris a sæculo et usque in sæculum.
8
Ecce vos confiditis vobis in sermonibus mendacii,
qui non proderunt vobis:
qui non proderunt vobis:
9
furari, occidere, adulterari,
jurare mendaciter, libare Baalim,
et ire post deos alienos quos ignoratis:
jurare mendaciter, libare Baalim,
et ire post deos alienos quos ignoratis:
10
et venistis, et stetistis coram me
in domo hac, in qua invocatum est nomen meum,
et dixistis: Liberati sumus,
eo quod fecerimus omnes abominationes istas.
in domo hac, in qua invocatum est nomen meum,
et dixistis: Liberati sumus,
eo quod fecerimus omnes abominationes istas.
11
Numquid ergo spelunca latronum facta est domus ista,
in qua invocatum est nomen meum in oculis vestris?
Ego, ego sum: ego vidi, dicit Dominus.
in qua invocatum est nomen meum in oculis vestris?
Ego, ego sum: ego vidi, dicit Dominus.
12
Ite ad locum meum in Silo,
ubi habitavit nomen meum a principio,
et videte quæ fecerim ei propter malitiam populi mei Israël.
ubi habitavit nomen meum a principio,
et videte quæ fecerim ei propter malitiam populi mei Israël.
13
Et nunc, quia fecistis omnia opera hæc, dicit Dominus,
et locutus sum ad vos mane consurgens, et loquens, et non audistis:
et vocavi vos, et non respondistis:
et locutus sum ad vos mane consurgens, et loquens, et non audistis:
et vocavi vos, et non respondistis:
14
faciam domui huic, in qua invocatum est nomen meum,
et in qua vos habetis fiduciam,
et loco quem dedi vobis et patribus vestris,
sicut feci Silo:
et in qua vos habetis fiduciam,
et loco quem dedi vobis et patribus vestris,
sicut feci Silo:
15
et projiciam vos a facie mea
sicut projeci omnes fratres vestros,
universum semen Ephraim.
sicut projeci omnes fratres vestros,
universum semen Ephraim.
16
Tu ergo, noli orare pro populo hoc,
nec assumas pro eis laudem et orationem:
et non obsistas mihi,
quia non exaudiam te.
nec assumas pro eis laudem et orationem:
et non obsistas mihi,
quia non exaudiam te.
17
Nonne vides quid isti faciunt in civitatibus Juda,
et in plateis Jerusalem?
et in plateis Jerusalem?
18
Filii colligunt ligna,
et patres succendunt ignem,
et mulieres conspergunt adipem,
ut faciant placentas reginæ cæli,
et libent diis alienis,
et me ad iracundiam provocent.
et patres succendunt ignem,
et mulieres conspergunt adipem,
ut faciant placentas reginæ cæli,
et libent diis alienis,
et me ad iracundiam provocent.
19
Numquid me ad iracundiam provocant?
dicit Dominus;
nonne semetipsos in confusionem vultus sui?
dicit Dominus;
nonne semetipsos in confusionem vultus sui?
20
Ideo hæc dicit Dominus Deus:
Ecce furor meus et indignatio mea conflatur super locum istum,
super viros, et super jumenta,
et super lignum regionis, et super fruges terræ:
et succendetur, et non extinguetur.
Ecce furor meus et indignatio mea conflatur super locum istum,
super viros, et super jumenta,
et super lignum regionis, et super fruges terræ:
et succendetur, et non extinguetur.
21
Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël:
Holocautomata vestra addite victimis vestris,
et comedite carnes:
Holocautomata vestra addite victimis vestris,
et comedite carnes:
22
quia non sum locutus cum patribus vestris, et non præcepi eis,
in die qua eduxi eos de terra Ægypti,
de verbo holocautomatum et victimarum:
in die qua eduxi eos de terra Ægypti,
de verbo holocautomatum et victimarum:
23
sed hoc verbum præcepi eis, dicens:
Audite vocem meam,
et ero vobis Deus,
et vos eritis mihi populus:
et ambulate in omni via quam mandavi vobis,
ut bene sit vobis.
Audite vocem meam,
et ero vobis Deus,
et vos eritis mihi populus:
et ambulate in omni via quam mandavi vobis,
ut bene sit vobis.
24
Et non audierunt, nec inclinaverunt aurem suam:
sed abierunt in voluntatibus et in pravitate cordis sui mali:
factique sunt retrorsum, et non in ante,
sed abierunt in voluntatibus et in pravitate cordis sui mali:
factique sunt retrorsum, et non in ante,
25
a die qua egressi sunt patres eorum de terra Ægypti
usque ad diem hanc.
Et misi ad vos omnes servos meos prophetas per diem,
consurgens diluculo, et mittens:
usque ad diem hanc.
Et misi ad vos omnes servos meos prophetas per diem,
consurgens diluculo, et mittens:
26
et non audierunt me,
nec inclinaverunt aurem suam:
sed induraverunt cervicem suam,
et pejus operati sunt quam patres eorum.
nec inclinaverunt aurem suam:
sed induraverunt cervicem suam,
et pejus operati sunt quam patres eorum.
27
Et loqueris ad eos omnia verba hæc, et non audient te: et vocabis eos, et non respondebunt tibi.
28
Et dices ad eos:
Hæc est gens quæ non audivit vocem Domini Dei sui,
nec recepit disciplinam;
periit fides,
et ablata est de ore eorum.
Hæc est gens quæ non audivit vocem Domini Dei sui,
nec recepit disciplinam;
periit fides,
et ablata est de ore eorum.
29
Tonde capillum tuum, et projice,
et sume in directum planctum:
quia projecit Dominus et reliquit generationem furoris sui;
et sume in directum planctum:
quia projecit Dominus et reliquit generationem furoris sui;
30
quia fecerunt filii Juda malum in oculis meis, dicit Dominus.
Posuerunt offendicula sua in domo
in qua invocatum est nomen meum, ut polluerent eam:
Posuerunt offendicula sua in domo
in qua invocatum est nomen meum, ut polluerent eam:
31
et ædificaverunt excelsa Topheth,
quæ est in valle filii Ennom,
ut incenderent filios suos et filias suas igni,
quæ non præcepi, nec cogitavi in corde meo.
quæ est in valle filii Ennom,
ut incenderent filios suos et filias suas igni,
quæ non præcepi, nec cogitavi in corde meo.
32
Ideo ecce dies venient, dicit Dominus,
et non dicetur amplius Topheth, et vallis filii Ennom,
sed vallis interfectionis:
et sepelient in Topheth, eo quod non sit locus.
et non dicetur amplius Topheth, et vallis filii Ennom,
sed vallis interfectionis:
et sepelient in Topheth, eo quod non sit locus.
33
Et erit morticinum populi hujus in cibos volucribus cæli et bestiis terræ,
et non erit qui abigat.
et non erit qui abigat.
34
Et quiescere faciam de urbibus Juda,
et de plateis Jerusalem,
vocem gaudii et vocem lætitiæ,
vocem sponsi et vocem sponsæ:
in desolationem enim erit terra.
et de plateis Jerusalem,
vocem gaudii et vocem lætitiæ,
vocem sponsi et vocem sponsæ:
in desolationem enim erit terra.
