1
Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio. (I Regum 24.)
2
Voce mea ad Dominum clamavi,
voce mea ad Dominum deprecatus sum.
3
Effundo in conspectu ejus orationem meam,
et tribulationem meam ante ipsum pronuntio:
4
in deficiendo ex me spiritum meum,
et tu cognovisti semitas meas.
In via hac qua ambulabam
absconderunt laqueum mihi.
5
Considerabam ad dexteram, et videbam,
et non erat qui cognosceret me:
periit fuga a me,
et non est qui requirat animam meam.
6
Clamavi ad te, Domine;
dixi: Tu es spes mea,
portio mea in terra viventium.
7
Intende ad deprecationem meam,
quia humiliatus sum nimis.
Libera me a persequentibus me,
quia confortati sunt super me.
8
Educ de custodia animam meam
ad confitendum nomini tuo;
me exspectant justi donec retribuas mihi.